- qarnıyoğun
- sif. və is. Şişman, dolğun, çox kök, yekəqarın. Qəfəsinin dalında bir qarnıyoğun . . oturub yazıya məşğul idi. C. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bətin — ə. yekəqarın, qarnıyoğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
enlikürək(li) — sif. Kürəyi enli olan. Enlikürək adam. – <Dəli Həsən> baxdı ki, bu <atlı> əynində çuxa, ayağında bağdadı başmaq, başında tirmə şal, enlikürək, qarnıyoğun bir kişi idi. «Koroğlu». Səkinə iftixar dolu gözlərlə . . enlikürək, ucaboylu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarnışişik — bax qarnıyoğun. <Əmiraslan baba:> Bu kəndin qarnışişik Lələş adlı kəndxudası vardı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoğunqarın — sif. Qarnı yoğun, yekə olan; qarnıyoğun, yekəqarın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti